Agadir

Agadir

Locatie: Marokko Atlantische kust
Soort dorp: Bungalows
Openingsdatum: 30 januari 1966
Jaar van sluiting: 2021

Een beetje achtergrond: Laat in de avond van 29 februari 1960 was de Marokkaanse stad Agadir het epicentrum van een zware aardbeving met een kracht van 5,9 op de schaal van Richter. De aardbeving veroorzaakte grote schade aan de oude kasbah en kostte meer dan 12.000 mensen het leven en 25.000 mensen raakten gewond. Deze aardbeving is nog steeds de meest verwoestende en dodelijke in de moderne Marokkaanse geschiedenis.

Agadir zonder uitstel herbouwen, dat was de wens van koning Mohammed V, en zou de missie worden van de kroonprins, de toekomstige koning Hassan II. De eerste steen van het nieuwe Agadir, iets zuidelijker gelegen, werd eind juni 1960 gelegd.

In 1963 ontmoette Hassan II Gilbert Trigano bij de opening van het dorp Al Hoceima en vroeg Gilbert Trigano om het tweede Marokkaanse dorp in Agadir te stichten. Nu de stad was ontworpen en herbouwd, wilde de kroonprins de verwoeste regio nieuw leven inblazen en een impuls geven. En waar kon dat beter dan met Club Méditerranée? Het dorp van de Club zou het eerste hotelcomplex aan het strand van Agadir worden. Het was 1965.

Deze keer is de club vernieuwend. Het is de bedoeling dat het dorp het hele jaar door open is, terwijl andere dorpen nog in deze seizoensperiode zitten. Ook de huisvesting is anders. Het wordt geen huttendorp zoals in Al Hoceima, maar een permanent dorp. Een hoteldorp.

Agadir is ontstaan ​​uit het talent van Jean Weiler en het ontwerpbureau van Club Méditerranée.    

Het dorp strekt zich uit over 4 hectare langs de oceaan, ter hoogte van een duin die getemd en met eucalyptusbomen hersteld moest worden. Er zijn twee bungalows ontworpen, waarin de kamers zijn ondergebracht. De eerste, tussen de eucalyptusbomen, bestaat uit bungalows op één niveau. De tweede, die het dorp zijn karakter geeft, bevindt zich op de duin. De bungalows zijn terrasvormig gebouwd op drie niveaus en volgen de vorm van de duin. Trappen geven toegang tot elk niveau. Bovenaan is er toegang tot de hamam en het beroemde Moorse café.
Elk van de bungalows bestaat uit een kamer met een terras, een badkamer met douche en verwarming voor de winter.

Iets verderop vinden we het hart van het dorp met de hoofdbar en het hoofdrestaurant, dat sinds de opening in 1966 voor het eerst in de club een zogenaamd dieetbuffet aanbiedt naast het traditionele buffet. De bar en het restaurant hebben enorme erkers. Ze kijken uit op het zwembad en het solarium, dat toegang biedt tot het immense strand van Agadir.

De charme van het dorp is zorgvuldig overwogen. Naast de eucalyptusbomen slingert er een klein pad door het dorp, dat elk deel van het dorp bedient. Een bruggetje overspant een riviertje, langs de oevers waarvan enkele tapijten liggen. De dorpspoort, met zijn majestueuze dubbele houten deur, is eveneens een symbool van het dorp, net als het Moorse café.

Het dorp opende op 30 januari 1966, maar het nadeel was dat het niet het verwachte succes had. Waarschijnlijk was het "getoonde luxe"-aspect een angstaanjagende factor. Mireille DARC, ZATOPEK, Françoise SAGAN en Régine behoorden tot de bezoekers. Het dorp had moeite om de eerste seizoenen vol te raken, maar Agadir zou na verloop van tijd uitgroeien tot een van de legendarische Club Méditerranée-dorpen.

Laten we het nu over sport hebben, want Agadir heeft ook zijn eigen bijzonderheden. Dankzij het hoteldorpconcept, dat in de zomer van 1967 werd opgericht, bevinden de landsporten zich een paar kilometer verderop, op een plek die de club de Ranch noemt. Een twintigtal paarden aan de start, 18 tennisbanen, een restaurant waar barbecue wordt geserveerd... Om de twee centra met elkaar te verbinden, wordt een pendelbussysteem in de vorm van een "wegbrug" aangelegd. (Een paar jaar later werd ook in Marrakech een systeem opgezet tussen het dorp Medina en het sportterrein in de palmentuin.)   

En in 1991 opende de club, niet ver van de Ranch, de Dunes golfbaan, een 27-holes baan (3 banen van 9 holes). Deze wordt beschouwd als een van de mooiste en meest technische van Marokko.

In de loop van de geschiedenis heeft het dorp verschillende renovaties ondergaan, waarvan de meest recente in 2005.

Het volkslied van Agadir

Het is geïnspireerd op het lied "Paris c'est du Champagne" van Luis Mariano. Het lied werd in 1968 geschreven door Pierre Jean LAPLACE, destijds dorpshoofd.

Agadir
is champagne
Agadir
is liefde
Het is het land van overvloed
Waar we voor altijd zouden willen leven
...

Dorpshoofden:

Het was Judith BLITZ (Didy), de zus van Gérard BLITZ, die het dorp opende op 30 januari 1966. In haar team, verantwoordelijk voor het verkeer, bevond zich een zekere Marcelle FAYT, ook wel bekend als de Hertogin, en een zeer jonge PS (Service Personnel) geboren in Agadir. Zijn naam zal nog lang in de geschiedenis van de club blijven hangen. Zijn naam: Ali IMANE

Na Didy volgden Pierre LEVRARD, Jean BELIN, Tony HATOT en vervolgens Pierre Jean LAPLACE elkaar op als dorpshoofd in Agadir. Jean Robert REZNIK begon zijn carrière als dorpshoofd daar in 1970.

Het einde:

Hoewel het resort sinds midden jaren 2010 als verloren werd beschouwd, viel het in maart 2021 midden in de COVID-19-pandemie. De reden hiervoor is, volgens informatie verkregen van Club Med, dat het resort, sorry, het "resort" van Agadir, niet langer voldeed aan de kwaliteits- en comfortnormen die zij "hun klanten" willen bieden (Q.E.D.: resort onverenigbaar met de overgang naar een luxer segment). Voor Club Med ligt de toekomst in Marokko in de uitbreiding van de resorts Marrakech Palmeraie en Yasmina, gepland voor 2022, evenals de opening van het nieuwe resort Essaouira in december 2023.

Zoals u heeft begrepen, maakt het Club Méditerranée-resort van Agadir nu deel uit van de lange lijst van resorts die zijn opgenomen in het resortparadijs van de Club en op de Collierbar-pagina's.