Aighion
Locatie: Griekenland (Peloponnesos Golf van Korinthe)
Dorpstype: Cases
Openingsdatum: 1959
Sluitingsjaar: 1993
Een beetje geschiedenis: weinigen van jullie weten dit, maar Aighion was een Magic Village voordat het een Club Méditerranée-dorp werd. Pas tijdens de fusie van Paul Morihiens VM's met Club Méditerranée werd Aighion onderdeel van de Tridents.
In het eerste jaar biedt het dorp weinig tot geen sportactiviteiten aan. Het is het startpunt voor excursies naar de antieke plaatsen op de Peloponnesos, evenals naar plaatsen op het Griekse vasteland, zoals Delphi en Athene. Vanuit het dorp worden ook reizen naar Israël aangeboden.
In 1960 werd in het dorp een zeilschool opgericht. Het dorp heeft een kleine haven die plaats biedt aan karvelen en schurken, terwijl de caique vanaf de steiger vertrekt voor speervissen, bivakken en picknicks.
Het dorp ligt verscholen in het groen aan een kiezelstrand. De zeebodem is bedekt met zee-egels. Pas op waar je loopt, je hoeft alleen maar te bukken om ze van de kust te rapen. Deze zee-egels zijn een ware traktatie!
Dorpshoofden:
Pierre LEVRARD opende het dorp in 1959.
René PERNEL sloot het dorp aan het einde van het seizoen 1993.
De reis:
Door succesvolle onderhandelingen met de Griekse militaire autoriteiten kreeg de club toestemming om haar vliegtuigen te laten landen op de militaire basis Araxos, ten zuiden van Patras. Deze faciliteit verkortte de transfertijd vanuit Athene aanzienlijk.
Herinneringen, herinneringen:
Deze herinneringen gaan terug tot juni/juli 1993. Ik herinner me nog steeds die 15 dagen in Aghion. Het dorp was amper voor een kwart gevuld. De crisis, en misschien ook de Golfoorlog, hadden sommigen ervan weerhouden te vertrekken. Parijs / Araxos AR op Minerve. Een niet al te groot dorp, verspreid tussen de vegetatie, oleanders en grenzend aan de Golf van Korinthe.
Ik waardeerde en hield van dit dorp. Case Tendresse, zeebaarskettingen die er toen nog waren, de ontdekking van kajakken, picknickuitstapjes, zee-egels en harsachtige wijn!
Ik kan me ook nog herinneren dat er 12 dagen achter elkaar een wind stond (daar geldt een regelmaat van 3 seconden) en dat het windsurfen daardoor niet mogelijk was.
In Aighion werden ook excursies naar de oude Griekse locaties gemaakt.
Degenen die mij goed kennen, weten dat ik een sterke voorliefde voor geschiedenis heb. Delphi, Mycene, Nafplio, Olympia met de excursiegroep van het Olympia Clubdorp, maar ook Epidaurus, waar ik met een aantal andere GM's en de excursieleider een Griekse tragikomedie in het antieke theater mocht bijwonen, staan allemaal in mijn mooiste herinneringen.
De excursieleider in het dorp was een Belgische GO. Ik zou haar een paar jaar later weer ontmoeten in Les Boucaniers.
Het dorpshoofd was René Pernel. Hij beëindigde daar zijn carrière als dorpshoofd, die hij in 1971 was begonnen.
1993 was het laatste seizoen van de Aighion Mediterranean Club. Later hoorde ik dat het dorp een seizoen of twee in handen was geweest van de Griekse TO Heliades, voordat het in de vergetelheid raakte en de natuur weer haar vrijheid kon herwinnen.
Video's
Club Méditerranée Aighion 1965
Archief Collierbar
Club Med Aighion
late 80s Commercial Archive Club Med
The DinosaursClub Gérard Pigeon Decosterd
Ik vond het geweldig. Een van mijn favoriete dorpen. Ik heb er veel vriendschappen gesloten, waarvan sommige 45 jaar later nog steeds heel sterk zijn.
Onvergetelijke bivakken. De bar met zijn ouzo en souvlaki.
De zeilboot en de kleine haven met een heel smalle ingang.
Ik was er ook na mijn orthodoxe bruiloft in Athene, uitgenodigd door Maggy Dupont, die ik het genoegen had terug te zien in Aswan.
Bedankt voor dit bericht.
Ik was in 1993 aan het GO zeilen/windsurfen voor het laatste openingsseizoen van Aighion, met René Pernelle als dorpshoofd. Een geweldig seizoen met het hele GO-team (Canelle – Renés vrouw bij de receptie, Claude die met mij meezeilde, een kleurrijke Italiaanse entertainer met een bijnaam zoals alleen de club die kon geven, enz.).
Op de foto in het zwembad waar we naiaden zien duwen, nou ja, ik ben degene die duwt!!
Geweldige herinneringen.
Ik zou graag willen weten wat er van René Pernell is geworden, want het is bijna 30 jaar geleden en hij was toen al meer dan 60 jaar oud, dus!!
De Italiaanse gastheer Ivanno, wat een geweldige lachbuien in deze club. Het was mijn eerste tripje, ik was 19 jaar oud.
Wat een herinneringen.
Hallo, ik ben op zoek naar foto's, video's en contactgegevens voor het zomerseizoen van 1993. Heb je die? Bedankt voor je feedback en pas goed op jezelf. Yan GO light.
Hallo Yan, ik heb er begin juli 1993 nog 15 extra dagen doorgebracht. (Dus we kennen elkaar 🙂) Ik heb wel wat foto's in mijn archief, maar niet veel.
Destijds wist ik nog niet dat ik ooit Collierbar zou doen!!
Ik ben wat je noemt een Club Med-kind... In Aighion, mijn mooiste herinnering, was ik 7 jaar oud in '76. Ik heb er net leren zwemmen en mijn garnalencertificaat gehaald!!!
Een club op mensenmaat met GM's die het land wilden zien...
Voor de anekdote: Michel Leeb was de GO-animatie en ik was zijn mascotte tijdens mijn verblijf. Nog een anekdote: een nog onbekende café-theatergroep was ter plaatse om het script te schrijven voor een bepaalde film over Club Med...
Wat er vandaag de dag nog over is van de club na de brand die het bos en de huizen verwoestte: https://www.facebook.com/groups/pyrkagianews/permalink/1054497541747551/
Het jaar 1960!
De club was overspoeld met GM,
verstoten uit de dorpen van Noord-Afrika:
de Suezcrisis!!!!
Het kleine groepje waarin ik zat, kwam terug van 8 dagen op de Peloponnesos. Er werd een expeditie georganiseerd om verderop, vlakbij een vissersdorpje in een bos van orthodoxe geestelijken, een dependance te bouwen.
Een klein dorp met alles wat je nodig hebt, plus een yogaleraar, een kok en...
creatief werk, een immens strand, slapen onder de sterrenhemel... het onbewoonde eiland.
Een heerlijk onverwacht verblijf.
En dan terug naar de bewoonde wereld...
Ik was 15 jaar oud!