Deze Club Méditerranée is geïnspireerd door de zee en de wens om zeereizen van verschillende lengtes te organiseren. De tijd van de Odyssees, of het navigatorendorp zoals aangegeven door de Trident 48 van 1957, ontstond in 1955 en is bedoeld voor sporters en zeeliefhebbers. Elke Odyssee wordt "op de harde manier" beleefd. Elke boot (caique) heeft maximaal 16 GM's aan boord. Iedereen woont en slaapt op het dek onder de sterrenhemel, de zee bepaalt het dagprogramma. Zwemkleding, handdoek, tandpasta en de onmisbare sarong zijn meer dan voldoende bagage.
Deze reizen omvatten het verkennen van de omgeving, duiken en kustnavigatie. Deze Odyssees vertrekken vanuit een dorp (zoals bijvoorbeeld Corfu).
De wens om iets minder archaïsch te bieden dan het comfort en de rustieke uitstraling van een caique ontstond in 1965. Dat jaar kreeg de Club het gedurfde idee om GMs zeecruises aan te bieden aan boord van speciaal voor dit doel ontworpen schepen. Zo werd de Ivan Franko, een schip van de Sovjetvloot, gecharterd voor cruises in de Middellandse Zee. Een paar maanden later, op 23 augustus 1966, tekende Club Méditerranée een contract met Messageries Maritimes (voorheen Chargeurs Réunis) voor de exploitatie van de Louis Lumière, een gemengde lijndienst op de Zuid-Amerikaanse lijn, en de Viet Nam. Deze laatste zou reizen naar het Verre Oosten verzorgen. De eerste klasse van beide schepen werd uitgerust als een soort dorp. Het contract was bedoeld voor 10 reizen.
De complexiteit, maar vooral het gebrek aan succes bij de GM's (de klantenkring was destijds nog niet klaar voor dit soort service) dwong de club na twee seizoenen de handdoek in de ring te gooien. Vervolgens keerde de club terug naar haar liefde voor de dorpen op het vasteland.
Slechts 20 jaar nadat de formule was afgeschaft, verscheen Club Med opnieuw op de cruisemarkt met een schip dat als revolutionair werd beschouwd: Club Med One. De Club Med One is uitgerust met geavanceerde technologie, zowel wat betreft de navigatie als de voortstuwingsmodus die de motor en verstelbare zeilen combineert. De Club Med One is een echt Club Med-product en geen schip dat gecharterd en omgebouwd is voor de behoeften van een of twee seizoenen.
Twee jaar later, in 1991, werd de Club Med 2, een verbeterd zusterschip, te water gelaten. Het werd in oktober 1992 in dienst genomen op de Aziatische markt (Gele Zee, Chinese Zee, de kusten van Vietnam en Thailand, Nieuw-Caledonië), terwijl het oudere schip in het Caribisch gebied of de Middellandse Zee voer. De Club Med 2 verving het oudere schip, dat om economische en politieke redenen werd verkocht om bronnen van verlies weg te werken. In 1998 (tijdens het presidentschap van Philippe BOURGUIGNON) werd het schip verkocht aan Windstar Cruises, dat het de naam WindSurf gaf. De WindSurf vaart nu over de zeeën (Atlantische Oceaan, Middellandse Zee) en kruist in bepaalde havens soms het pad van de Club Med 2.
Video's
Een film uit 1967 (volgens de legende) over Ivan Franko
Club Med 2
Archief Spirit45
Club Med 1
Archief Collierbar
