Het eerste dorp opende in 1950, in een dennenbos grenzend aan een strand in Alcúdia, een klein vissersdorpje op het eiland Palma de Mallorca. In dat eerste jaar vertrokken er 2600 mensen. Parijs-Parijs, voor 16.800 frank, 15 vakantiedagen, 36 uur trein en een bootreis, allemaal zonder enig comfort.
In 1951 kon Alcudia niet opengaan om de simpele reden dat de club in conflict raakte met de Spaanse geestelijkheid, die het niet helemaal eens was met het zien van jonge meisjes in badpakken. Het was een beetje een chaos, althans destijds! Zo huurde de club op het laatste moment een klein hotel in Puerto de Alcudia, maar het verwachte succes bleef uit en de relatie met de manager verliep moeizaam. In hetzelfde jaar opende het dorp Golfo di Baratti in Toscane, aan de rand van een prachtig zwart vulkanisch zandstrand. Het zal in de daaropvolgende jaren op Corfu, beter bekend als Ipsos, op het eiland Elba in Montenegro in Joegoslavië het levenslicht zien. Deze eerste dorpen zullen van canvas zijn gemaakt, waarvan de uitrusting door het bedrijf Trigano wordt geleverd.
In een tekst gaf Jean Pierre BECRET aan dat hij bij de registratie, ik citeer:
"Het was een enorme drukte! We moesten ze eerst openstellen voor de oude leden, dan voor de nieuwe leden die gesponsord waren, en dan voor degenen die niet gesponsord waren... Het ene jaar stonden er vijf- of zeshonderd mensen in de rij in de Rue de la Bourse toen de inschrijving openging. Het jaar daarop deelden we kleine exemplaren uit. Het jaar daarop deelden we met die kleine exemplaren bonnen uit voor een kopje koffie in de bistro ernaast, die we speciaal hadden aangevraagd om te openen."
Video's
Alcudia, het eerste Club Méditerranée-dorp. Een korte montage met films en beelden.
Collierbar
