Engelberg

Engelberg

Locatie: Zwitserland, kanton Obwalden
Soort dorp: Hotel
Jaar van opening: 1959
Jaar van sluiting: 1993

Voor de volledigheid: Club Méditerranée beslaat de mooiste locaties en weet haar dorpen bovendien te huisvesten in gebouwen met een prestigieus verleden (Saint Moritz, Villars, Wengen, Pontresina, maar ook Superbagnères en Vittel...). Ook hotel Club Méditerranée in Engelberg, dat eigenlijk Terrace Palace heet, mag aan deze lijst worden toegevoegd.

Voordat ik u het verhaal van Club Méditerranée in Engelberg vertel, wil ik u graag een paar regels vertellen over de geschiedenis van dit hotel, dat aan het begin van de vorige eeuw ontstond (ik heb het natuurlijk over de 20e eeuw).

Het verhaal begint in 1903. Gottfried Fassbind kocht een stuk grond op korte afstand van Engelberg, een populair kuuroord, om er een hotel te bouwen. De bouw begon op 15 april 1904. Gottfrieds zoon hield toezicht op de werkzaamheden en nam vervolgens de leiding over het hotel over. Het paleis opende in de winter van 1908. 

Het Terrace Palace is een eersteklas etablissement (luxe, comfort, tennisbanen die in de winter worden omgebouwd tot een ijsbaan, exotische tuin, toegangsweg en niet te vergeten een privé-tandradtrein). 

Gesloten tijdens de Eerste Wereldoorlog, en opnieuw gesloten tijdens de crisis van 1929. Vanaf 1934, toen het heropende, trok het buitenlandse klanten aan. De hernieuwde bloei duurde helaas slechts vier jaar. De Tweede Wereldoorlog maakte een abrupt einde aan de geschiedenis. Definitief!
Tijdens het conflict werd het Terrace Palace gebruikt door het Federale Ministerie van Oorlog. Diverse goederen en kunstvoorwerpen werden opgeslagen en opgestapeld in de lounges, slaapkamers en badkamers. Na de oorlog werd het hotel toevertrouwd aan het Amerikaanse bezettingsleger in Duitsland, zodat de soldaten er een aantal vakanties konden doorbrengen.

In 1948 zette de heer Fassbind het Terras te koop, maar er meldde zich geen koper. Pas in 1956 meldde zich een koper in de persoon van Fritz Noser. Enige tijd later kwam Fritz Noser Club Méditerranée tegen, die op zoek was naar een hotel om te huren en een nieuw dorp te openen. Het was 1959. Het begin van een nieuw tijdperk en een zekere toekomst voor het Paleis! 

Laten we teruggaan naar de club. Het dorp opende zijn deuren in de winter van 1959/60 (19 december 1959). Roger CAILLET werd aangesteld als dorpshoofd. Hij werd bijgestaan ​​door Jean BELIN.

Veel mensen weten dit niet, maar het was in Engelberg, in 1960, dat de opvang van GM-kinderen (oftewel de miniclub) echt ontstond. Eerder waren er al tests uitgevoerd in Leysin en Monetier, maar de club uitte in haar communicatie haar ongenoegen.
In de zomer van 1960 integreerde het dorp het Juniordorp (de term miniclub werd toen nog niet gebruikt), waardoor ouders hun vrijetijdsactiviteiten konden voortzetten zonder zich tot 's avonds zorgen te maken over hun lieve kleintjes.
Aan het hoofd van dit Juniordorp staat Gérard Messseiller, omringd door een klein GO-team, die zorgt voor kinderen van 4 tot 15 jaar en overdag activiteiten speciaal voor hen organiseert. In het restaurant zijn tafels, de zogenaamde Juniortafels, gereserveerd.

De kinderen bereiden in het weekend ook een show voor hun ouders voor. De zomerspelen maken plaats voor speciaal voor hen ontwikkelde skilessen en andere winteractiviteiten in de winter.

Club Med verliet Engelberg na de winter van 1992/93

De reis

De reis vindt plaats in een speciale slaaptrein van Gare de l'Est in Parijs naar Luzern. Na een boottocht over het Vierwoudstrekenmeer volgt een kleine tandradtrein naar Engelberg.  

Vandaag

Het hotel is nog steeds in gebruik. Het is een driesterrenhotel.
Overigens werd de kleine kabelbaan die vroeger naar het hotel ging in 2008 na 100 jaar trouwe dienst gesloopt. Hij werd vervangen door een lift (zeker praktischer, maar ook minder romantisch).