Ivan Franko, eerste Club Méditerranée-cruiseschip 1965/1966

De Ivan Franko

Locatie: Zee, Ocean
Village Type: Cruiseschip
Openingsdatum: december 1965
Sluitingsjaar: april 1966

Voor de volledigheid: het dagblad Le Monde van 6 oktober 1965 kopte CRUISES VOOR 100 FRANCS PER DAG “ALL INCLUSIVE” OP DE “IVAN-FRANKO” MET DE CLUB MÉDITERRANÉE

Club Méditerranée en de zee hebben altijd hand in hand gewerkt. De eerste voelt zich aangetrokken tot de tweede. Om de zee verder te verkennen en GMs nieuwe avonturen te bieden, lanceerde de Club eind jaren 50 Odysseys. Deze Odysseys zijn tochten door de Middellandse Zee aan boord van caiques.

In 1965 zochten bedrijven zoals Messageries Marmites en Paquet naar manieren om hun lijnen veel meer toeristisch te exploiteren. Het enige nadeel was dat de bestaande boten in klassen waren verdeeld, en dat interesseerde de Club absoluut niet. Er moest een boot gevonden worden waarop de organisatiemethode die de Clubdorpen zo succesvol had gemaakt, gemakkelijk kon worden toegepast. De Club vond dit felbegeerde schip in het voorjaar van 1965 in Marseille. Als een geschenk uit de hemel maakte een schip onder Sovjetvlag een tussenstop in de haven van Phocaeïsche Zee. De naam: Ivan Franko. De sterke punten: het aantal passagiers dat het kon vervoeren, het comfortniveau en bovenal het feit dat het slechts één klasse had. Kortom, het schip was op maat gemaakt voor de Club. In oktober 1965 verwierf de Club de exclusiviteit van de Ivan Franko voor bijna vier maanden en kondigde dit met veel bombarie aan bij de pers die naar Genua was uitgenodigd om het schip te ontdekken.

Het schip beschikt over vijf bars, een bioscoop met 120 zitplaatsen, een speelkamer, een muziekkamer, een bibliotheek, een discotheek, een nachtclub, een zwembad en een kinderbad, twee orkesten, kortom, een echt drijvend clubdorp! De passagiershutten waren allemaal voorzien van airconditioning, een telefoon en minstens een badkamer. Ze verschilden echter in het aantal slaapplaatsen (2, 3 of zelfs 4). De hutten voor vier personen hadden stapelbedden, terwijl de andere hutten aparte bedden hadden. GM's die een hut met vier slaapplaatsen delen, krijgen 50% korting op de verblijfsprijs als ze zich samen inschrijven.

De prijs van de kerstcruise van 1965 bedroeg 1480 Zwitserse frank (of €2280 als we rekening houden met de monetaire degradatie door inflatie...) voor 15 dagen in de Middellandse Zee. Dat komt neer op 98 Zwitserse frank per dag, alles inbegrepen, afgezien van extra's zoals de bar.

Aan boord van het team maken de GO's en GE's van de zomerdorpen deel uit van het personeel. Omdat het schip Sovjet is, is het duidelijk dat de bemanning Russisch is en Russisch spreekt. Om deze taalbarrière te overwinnen, heeft de club een oplossing: Natacha Kanine. Van Russische afkomst via haar ouders, loyaal aan de tsaar, kwamen ze in 1920, net als vele anderen, naar Frankrijk. Ze sloot zich in 1955 aan bij de club in Golfo di Barratti op aanraden van Dimitri Philippoff, een vriend van de familie. Enkele jaren later klom ze op tot dorpshoofd. Haar carrière bij de club eindigde in 1986.
Natacha Kanine, die vloeiend Russisch sprak, was de oplossing op de Ivan Franko.

Tijdens het charterseizoen, van december tot april (wat overeenkomt met een seizoen in een winterdorp in de bergen), worden er tien cruises gepland vanuit Marseille (met treinoverstap vanuit Parijs): zes cruises van acht tot tien dagen en drie cruises van twaalf tot vijftien dagen in het Middellandse Zeegebied, met een afsluitende cruise van een maand naar de Antillen.
Voor deze laatste cruise bedraagt de prijs 2.960 frank per persoon, wat nog steeds ongeveer 100 frank per dag is.

Een anekdote komt me te binnen over deze laatste cruise: bij aankomst in Fort-de-France zag men de volledige Russische bemanning in de houding staan, de Sovjetvlag hijsen en de Internationale zingen. Sovjettraditie of provocatie (laten we niet vergeten dat we ons destijds midden in de Koude Oorlog bevonden). Deze scène veroorzaakte een ware commotie in de prefectuur. De prefect ging, vergezeld door de politie, naar de plaats delict en informeerde de commandant van de Ivan Franko dat aanmeren in de haven verboden was.

Op 20 december lichtte de Ivan Franko om 9.00 uur het anker in Marseille. Bestemming: Beiroet, Alexandrië, Piraeus... en keerde op 3 januari 1966 om 6.00 uur terug naar Marseille. Dit zou de eerste cruise in de geschiedenis van Club Méditerranée buiten Odysseys zijn op een caïque of de Djerba met Koko Chaze.